Γιατί πολλοί μεσίτες προτείνουν σε ιδιοκτήτες χαμηλές τιμές πώλησης;

Ένω οι αγοραστές πιστεύουν ότι οι μεσίτες φουσκώνουν τις τιμές, πολλοί πωλητές είναι θυμωμένοι για τους ακριβώς αντίθετους λόγους…

– «Έγινε misunderstood, έγινε misunderstood, δεν ήταν κάτι σκόπιμο, κύριε Παπαγεωργιάδη». Η κυρία που δουλεύει σε μεσιτικό γραφείο στην Κατερίνη ήθελε προφανώς να πει ότι έγινε misunderstanding (όπως λέμε εμείς στην Κατερίνη την παρεξήγηση), αλλά μάλλον θα καταγόταν από κάποιο άλλο σημείο του νομού Πιερίας… Η οικογένειά μου έχει ένα μικρό οικόπεδο στο κέντρο της πόλης, με το θέμα της πώλησής του ασχολούμαι προσωπικά και της είχα πει ότι δεν θεωρώ πως ξέρει την αγορά, μιας και μου έδωσε προτεινόμενη τιμή πώλησης στο 1/3 από τις ζητούμενες τιμές στον Σπιτόγατο. Αυτό που οι άλλοι ζητούσαν 100 εμένα μου είπε ότι μπορούμε να το πουλήσουμε περίπου 33…

Είχα δίκιο ή άδικο; Μεγάλη κουβέντα, που νομίζω πως πλέον ήρθε η ώρα να την κάνουμε μαζί, μιας και αποτελεί κεντρικό θέμα συζήτησης στην Ελληνική αγορά σήμερα.

Τα κλισέ για τους μεσίτες

Το 2001 είχα προτείνει στους ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και εστιατορίων στην Παραλία Κατερίνης κάτι ριζοσπαστικό: Να δώσουμε 30% έκπτωση, να βάλουμε και λεωφορεία και να βγούμε στην αγορά για να φέρουμε στην περιοχή ανθρώπους που ήταν εκθέτες / επισκέπτες στις εκθέσεις της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης. Θα δούλευαν μαγαζιά και ξενοδοχεία που εκείνες τις περιόδους ήταν άδεια και γενικά η περιοχή θα γινόταν η φθηνή εναλλακτική στα ακριβά (τότε) ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης την περίοδο των εκθέσεων. Ενώ στην αρχή όλοι συμφώνησαν, στη συνέχεια βρίστηκαν κλπ μιας και άλλοι ήθελαν να κάνουν κρυφή έκπτωση 50% και άλλοι ήθελαν να υποσχεθούν 30% και να κάνουν 10%. Όσο είδες εσύ εκθέτες να πηγαίνουν εκεί, άλλο τόσο είδαν και οι άνθρωποι της περιοχής.

Δύσκολα οι Έλληνες συννενοούμαστε, ακόμη και για το καλό μας…

Με αυτή μου την εμπειρία και εκατοντάδες άλλες, γελώ με δάκρυα όταν ακούω ανθρώπους να λένε και να πιστεύουν σοβαρά πως «οι μεσίτες έκαναν καρτέλ και ανέβασαν τις τιμές». Την ώρα που η μεγάλη πλειοψηφία των μεσιτών δεν είναι καν εγγεγραμμένη στους συλλόγους και τα όργανά τους (κακώς), την ώρα που οι περισσότεροι εξ αυτών λειτουργούν αποκλειστικά με βάση το προσωπικό τους όφελος, πάρα πολλοί παραστρατημένοι πιστεύουν πως «οι μεσίτες ανεβάζουν τις τιμές, συντονισμένα». Το λένε υποψήφιοι αγοραστές και ενοικιαστές, ερμηνεύοντας έτσι τη συμπεριφορά πολλών μεσιτών.

Πριν 10 ακριβώς χρόνια οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ήταν ευχαριστημένοι με τους μεσίτες, όμως τότε έβριζαν οι ιδιοκτήτες τον κλάδο, λέγοντας ότι «έχουν κάνει καρτέλ για να ρίξουν τις τιμές, να τα δώσουν όλα στους ξένους και τους πλούσιους / τους «μαυραγορίτες» κλπ».

Μιας και «μεσίτης» μπορεί να δηλώσει κυριολεκτικά οποιοσδήποτε Έλληνας (και μη), πολύς κόσμος πιστεύει πως στο πρόσωπο του Χ ασόβαρου βλέπει το σύνολο του χώρου.

Επειδή πάνω από τους μισούς μεσίτες είναι κακοί επαγγελματίες (κάτι που συμβαίνει σε κάθε κλάδο του Ελληνικού επιχειρείν, το ξέρεις και το ξέρω, ξεκινά από την παντελή έλλειψη οικονομικής παιδείας), οι άνθρωποι που δεν βρίσκουν αυτό που ψάχνουν πιστεύουν πως «οι μεσίτες συννενοούνται μεταξύ τους, για να βγάλουν λεφτά στην πλάτη μας». Επίσης πιστεύουν πως «πληρώνονται για ένα τηλέφωνο που κάνουν», αγνοώντας πως τους σοβαρούς μεσίτες δεν τους πληρώνεις για το… τηλέφωνο, αλλά για τα χρόνια εμπειρίας, τις γνωριμίες, τις άπειρες ώρες που επένδυσαν για να αποκτήσουν την εμπιστοσύνη αυτού που θα… απαντήσει στο τηλέφωνο και φυσικά την ικανότητά τους να συμβάλλουν στη σωστή ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Να δούμε όμως την αλήθεια, πίσω από τα κλισέ;

Η πραγματικότητα: Πότε εισπράττει ένας μεσίτης;

Ο μεσίτης, σοβαρός και μη, με άδεια μεσίτη ή όχι, λεφτά βγάζει όταν ολοκληρώνεται μία συναλλαγή. (Για την ακρίβεια τότε ελπίζει πως θα εισπράξει την αμοιβή του, μιας και άπειροι «δαγκωνιάρηδες» θα προσπαθήσουν να του τη στερήσουν).

Τι σημαίνει «λεφτά βγάζω όταν ολοκληρώνεται μία συναλλαγή» και γιατί αυτό είναι το κλειδί της συζήτησης, που οι περισσότεροι δείχνουν να παραβλέπουν; Επειδή από εκεί ξεκινάνε όλα!

Αν ο ιδιοκτήτης αυξήσει την τιμή, ή αν ο αγοραστής δεν αποδεχθεί και δεν πληρώσει το τίμημα, τότε πράξη δεν γίνεται, «το χαρτί δεν βρέχεται» (όπως έλεγα παλιά) και ο μεσίτης δεν θα πάρει τίποτε, όσες ώρες και να έχει δουλέψει, όση διαχείριση καταστάσεων και να έχει κάνει.

Σημαντική σημείωση: Υπάρχει ένα 10% των μεσιτών που δουλεύουν μόνο με επενδυτές και αναζητούν ακίνητα από συναδέλφους τους. Το 90% προσπαθεί να βρει και τον ιδιοκτήτη και τον επενδυτή, μιας και είναι δύσκολο να βρεις επενδυτές, αν δεν έχεις ακίνητα για να σε ψάξουν για αυτά. Κράτα λοιπόν ότι η αγωνία του μεσίτη είναι να εξασφαλίσει ακίνητα, για να έχει να δείξει σε κάποιον ενδιαφερόμενο.

Μεσίτης και πωλητής, σε «καλές» και «κακές» περιόδους

Όταν δεν υπάρχουν πολλοί αγοραστές διατεθειμένοι να αποδεχθούν τις τιμές των πωλητών, τότε ο μεσίτης προτείνει στον πωλητή να μειώσει τη ζητούμενη τιμή του. Αυτό είναι κάτι που δεν αποδέχονται πολλοί ιδιοκτήτες, θεωρώντας ότι είναι ένδειξη αδυναμίας του μεσίτη να τους βρει τον «σωστό» πελάτη. Τα προηγούμενα χρόνια, με την αγορά σε άνοδο και περισσότερους αγοραστές από πωλητές, ήταν εφικτό να βρεθούν αγοραστές που θα πληρώσουν περισσότερα.

Όταν οι αγοραστές είναι πολλοί, τότε ο ιδιοκτήτης έχει πολλούς ενδιαφερόμενους από μόνος του και πολλοί μεσίτες για να μπορέσουν να πάρουν το ακίνητο υπόσχονται ότι θα βρουν πελάτη με μεγαλύτερη τιμή. Δεν σχολιάζω αν είναι καλό ή κακό, απλά καταγράφω το γεγονός.

«Θα σου βρω εγώ με παραπάνω» του λένε, όχι επειδή έκαναν καρτέλ, αλλά επειδή θέλουν να πάρουν το ακίνητο και μην έχοντας άλλα «όπλα» απέναντι στον ιδιοκτήτη, απλώς πλειοδοτούν στην τιμή.

Μεσίτης και αγοραστής, σε «καλές» και «κακές» περιόδους

Με την αγορά σε άνοδο, ο μεσίτης συνήθως προτείνει στον αγοραστή να πλειοδοτήσει για να αποκτήσει το ακίνητο που επιθυμεί. Σε περίοδο μικρού ενδιαφέροντος, ο μεσίτης προσπαθεί να «κινητροδοτήσει» τον αγοραστή, προτείνοντάς του να προσφέρει λιγότερα χρήματα και ελπίζοντας ότι έτσι θα δείξει ο υποψήφιος αγοραστής ενδιαφέρον, ενώ ο πωλητής «θα αναγκαστεί να πουλήσει αν έχει ανάγκη τα λεφτά».

Όλα αυτά δεν τα κάνει κάποιο… καρτέλ! Συνήθως σε αυτόν τον χώρο ισχύει το «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι πέρι ΠΑΡΤΗΣ» (δηλαδή ο καθένας για την πάρτη του).

Οι κακοί μεσίτες

Υπάρχουν και πολλοί μεσίτες που απλά είναι ασόβαροι, κακοί επαγγελματίες. Αυτοί χαρακτηρίζονται από την αδιαφορία τους για το αν θα προσφέρουν υπηρεσίες ή όχι και την προσπάθειά τους να προωθήσουν ακίνητα που δεν έχουν. Σε καλές περιόδους, επιβιώνουν. Μόλις «κρυώσει» η αγορά, είναι οι πρώτοι που «αποβάλλονται» από αυτή.

Γιατί αυτό; Επειδή σε ανοδικές αγορές πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να δώσουν μία ευκαιρία σε πολλούς μεσίτες, με την ελπίδα ότι θα τους βρει αυτό που ψάχνουν. Όταν σταματήσει «το πάρτυ», τότε όλοι αναζητούν τους σοβαρούς, με τις υπηρεσίες και το ήθος, μιας και πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί.

Υπάρχουν και οι μεσίτες που προτείνουν χαμηλές τιμές, προσπαθώντας να βάλουν στη συνέχεια «καπέλο». Πολλοί το προσπαθούν, λίγοι το πετυχαίνουν…

Οι πολιτικές των εταιρειών

Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί και πολλές αλυσίδες μεσιτικών γραφείων, μικρές ή μεγάλες, ενώ στην αγορά φυσικά θα βρούμε και πολλούς επαγγελματίες με πολύχρονη εμπειρία. Συνήθως η πλειοψηφία των εταιρειών και οι πιο έμπειροι έχουν έναν κανόνα: «Ο χρόνος είναι χρήμα».

Τι σημαίνει αυτή η στρατηγική; Να σου εξηγήσω…

• Αν ένας ιδιοκτήτης ζητάει τιμή πολύ μεγαλύτερη από αυτήν της αγοράς, δεν τον αναλαμβάνουν. Δεν θέλουν να δείξουν το ακίνητο σε 50 υποψήφιους πελάτες, χωρίς να κλείσει κάποιος, ούτε θέλουν να θεωρήσει ο υποψήφιος αγοραστής ότι «έχουν μόνο ακριβά ακίνητα».
• Αν ένας αγοραστής ψάχνει τιμή πολύ χαμηλότερη της αγοράς, επίσης δεν πολυασχολούνται. Δεν περιμένουν να βρουν την ευκαιρία, αν τη βρουν έχουν ήδη 10 πελάτες έτοιμους να αγοράσουν = δεν θα δώσουν σημασία.

Λεφτά βγαίνουν άμα γίνει η πράξη και για αυτό το πρώτο που μαθαίνει (ελπίζω) ένας νέος μεσίτης είναι να δίνει έμφαση σε όποια περίπτωση είναι πιο πιθανή να μετατραπεί σε συμφωνία. Εξαιρούνται τα μπλεγμένα ακίνητα κλπ, αλλά ας μην ψάχνουμε τις εξαιρέσεις…

ΥΓ. Υπάρχει και η άλλη στρατηγική: Αρκετά μεσιτικά γραφεία λένε στους μεσίτες τους «φέρε τα πάντα, να υπάρχουν στη λίστα μας και μπορεί στο μέλλον ο ιδιοκτήτης να μειώσει την τιμή», όμως στην πράξη απαιτείται πολύ καλή οργάνωση και έλεγχος για να αποδώσει αυτό το μοντέλο. Συνήθως ο μέσος μεσίτης ασχολείται μόνο με ό,τι κρίνει «εύκολο» και προσοδοφόρο + αυτούς που του υπενθυμίζουν τακτικά το ενδιαφέρον τους για κάτι.

Πότε δείχνει προχειρότητα η πρόταση χαμηλότερης τιμής

– «Όλα καλά, Ηλία. Ευχαριστώ για την… εισαγωγή στα βασικά του μεσιτικού κλάδου. Πάμε όμως και στο παρασύνθημα, σε παρακαλώ» μπορεί να σκεφθείς και εννοείται πως εκεί πάμε!

Η «κυρία misunderstood» μου είχε δώσει μία πολύ χαμηλή τιμή για να μπορέσει να κάνει εύκολη πώληση. Το ίδιο κάνουν πάρα πολλοί. Αν τσιμπήσει ο πωλητής, θα πουν στην αγορά πως «έχω μία ευκαιρία» και συνήθως θα ζητήσουν και μεγαλύτερη μεσιτική αμοιβή (και εγώ πληρώνω παραπάνω ως επενδυτής, όταν μου βρίσκουν ευκαιρίες).

Αν βρεθείς απέναντι σε έναν τέτοιον μεσίτη, συνήθως θα παρατηρήσεις ότι:

• Δεν υπάρχει σοβαρή επεξήγηση του γιατί η προτεινόμενη τιμή πρέπει να είναι τόσο χαμηλή.
• Αν αντιδράσεις στην τιμή, θα σου απαντήσουν αμέσως πως «δεν υπάρχει πρόβλημα, βάζουμε όποια τιμή θέλετε»
• Πάρα πολύ συχνά ο μεσίτης δεν ξέρει καν λεπτομέρειες του ακινήτου.
• Εννοείται πως δεν έχει να σου προτείνει κάποια στρατηγική, απλά «θα το βάλουμε τόσο, θα βάλω αγγελία και θα έρθουν / ας ελπίσουμε ότι θα έρθουν οι πελάτες»

Πότε είναι ένδειξη επαγγελματισμού η πρόταση χαμηλότερης τιμής

Επειδή νομίζω πως… ξέρω και εγώ 5 πράγματα για τα ακίνητα, είχα μελετήσει προσεκτικά το οικόπεδο που έχουμε και τα υπόλοιπα «παραπλήσια» ακίνητα στην πόλη. Αν η «κυρία misunderstood» ερχόταν με μία πρόταση τιμής στο 65 – 70% των ζητούμενων τιμών των υπολοίπων, θα την άκουγα με προσοχή. Αυτό θα συνέβαινε επειδή είχα ελέγξει:

• Τις τιμές των άλλων, τα τετραγωνικά που κτίζουν και την περιοχή που βρίσκονται.
• Το κόστος πώλησης νέων διαμερισμάτων και το κόστος κατασκευής τους, για να δω περίπου το περιθώριο κέρδους των εργολάβων
• Έτσι κατάλαβα μέχρι ποια τιμή θα ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν για ένα οικόπεδο και μετά τι θα μπορούσαν να δώσουν για ένα κεντρικό οικόπεδο.
• Επίσης γνωρίζω ότι όλα τα οικόπεδα έχουν περιθώριο διαπραγμάτευσης τουλάχιστον 10%.
• Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, η τιμή πώλησης του ακινήτου θα ήταν στο 70 – 80% των ζητούμενων τιμών που έβλεπα στις αγγελίες = αν μου έλεγε τουλάχιστον 65% θα καταλάβαινα ότι μιλάμε σοβαρά.

Κάτι αντίστοιχο πρέπει να σου δώσει ένα σοβαρός μεσίτης για το ακίνητό σου, ιδιαίτερα όταν προτείνει χαμηλότερη τιμή από αυτή που περιμένεις:

• Μία σύντομη εικόνα της αγοράς, τόσο σε ζητούμενες τιμές όσο και σε τιμές πραγματικών συναλλαγών*.
• Μία «τοποθέτηση» του ακινήτου σου στην αγορά, με τα πλεονεκτήματα και τα μειομεκτήματα που έχει σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
• Ένα χρονοδιάγραμμα για τον εκτιμώμενο χρόνο πώλησης του ακινήτου, ανάλογα με την τιμή που θα ζητήσεις τελικά.

Αν τα κάνει όλα αυτά, τότε ναι, μάλλον μιλάμε για επαγγελματία και καλό είναι να λάβεις σοβαρά υπόψη σου τη γνώμη του, όσο και αν σε ενοχλεί η τυχόν χαμηλή προσφερόμενη τιμή.

* Είδα στα ΜΜΕ «έρευνα» για τα ακίνητα που θεωρεί πραγματικές συναλλαγές αυτές που δηλώνονται στα συμβολαιογραφικά έγγραφα. Κάποιος να πει στους ανθρώπους αυτούς ότι η πραγματικότητα είναι «λίγο διαφορετική» (για να το θέσω κομψά και να μην τρομάξουν).

Τι να κάνει ένας ιδιοκτήτης;

– «Όλα καλά και άγια. Εγώ τελικά τι να κάνω;» σε βλέπω να σκέφτεσαι. Θα σου δώσω τα δεδομένα, μεγάλο παιδί είσαι, θα καταλάβεις…

1. Τα «γούστα» των προηγούμενων ετών τελείωσαν για τα περισσότερα σημεία στην Ελλάδα, με εξαίρεση λίγες περιοχές που συνεχίζουν να έχουν πολλαπλάσια ζήτηση από προσφορά. Ακόμη και σε περιοχές «φιλέτα» στην Αθήνα ξέρω πολλές περιπτώσεις που οι τεράστιες τιμές δεν φέρνουν καν μία (1) προσφορά.

Η τακτική του «θα ζητήσω τον ουρανό με τα άστρα και κάποιος θα έρθει» μάλλον δεν θα αποδώσει πλέον (Τα ανέλυσα όλα αυτά εδώ).

2. Αποφάσισε αν θέλεις να δεις το θέμα με σοβαρότητα ή αν θα κάνεις χαβαλέ. Γεμάτη είναι η αγορά από ιδιοκτήτες που ορίζουν την τιμή τους με βάση κριτήρια όπως:

• Πόσο ζητάει ο γείτονας.
• Πόσο θέλει / λέει ότι πούλησε ο ξάδερφος.
• Πόσα μου λείπουν.
• Πόσα θα με κάνουν να νιώσω σπουδαίος αν τα πάρω.
• Πόσα θα μου επιτρέψουν να νιώσω ότι δεν με κορόιδεψαν.
• Πόσα θα με βοηθήσουν να νιώσω ότι πήρα την τιμή που θα έχει το ακίνητο μετά από 5 χρόνια και δεν άφησα κέρδη στον αγοραστή..
• Πόσα θα με κάνουν να νιώθω ότι είμαι πλούσιος, χωρίς κατ’ ανάγκη να πουλήσω κάτι στο τέλος (άλλωστε μία μειοψηφία δεν θέλει να πουλήσει στην πραγματικότητα, απλά θέλει να νιώσει ότι «την παρακαλάνε»).

Τουλάχιστον το 51% των ιδιοκτητών στην Ελλάδα σήμερα όταν λένε ότι πουλάνε, στην πράξη σκέφτονται κάτι από τα παραπάνω. Αν και εσύ έχεις τις ίδιες σκέψεις, δεν χρειάζεται να το κουράσεις πολύ, ζήτα όσα ονειρεύεσαι και τέλος.

3. Αποφάσισε αν όντως θέλεις να πουλήσεις ή αν θα πουλήσεις μόνο αν βρεις τον μ.. συγνώμη, ας πούμε «τον ξένο, ή τον γενναίο Έλληνα». Αν χρειάζεσαι τα χρήματα, ασχολείσου σοβαρά με το θέμα και προσπάθησε να προτάξεις τον ρεαλισμό.

Αν θέλεις να πουλήσεις, σκέψου και το πόσο μπορείς να περιμένεις! Κουράστηκα να βλέπω ανθρώπους που απορρίπτουν τη Χ προσφορά και ξαφνικά όταν συνειδητοποιούν ότι «καίγονται», αρχίζουν τα τηλέφωνα και παρακαλάνε για συμφωνία σε τιμή Χ – 30%. Αν δεν μπορείς να περιμένεις, δεν ψάχνεις την καλύτερη τιμή, αλλά την καλύτερη τιμή που μπορείς να βρεις την ώρα που τη χρειάζεσαι!

4. Κράτα στο μυαλό σου τον κανόνα 15% – 85% (που θεωρώ ότι υπάρχει στα ακίνητα προς πώληση). Αν μία αγγελία έχει τιμή τουλάχιστον 15% παραπάνω από την τιμή που η αγορά θεωρεί εύλογη, τότε η πιθανότητα να πουληθεί το ακίνητο μειώνεται κατά 85%.

5. Φτιάξε τα χαρτιά του ακινήτου σου! Ναι, φτιάξτα, καλά διάβασες, πλήρωσε να είναι όλα εντάξει! Ακίνητο με χαρτιά, έτοιμο προς πώληση, έχει πάντα +5% (τουλάχιστον) σε σχέση με κάποιο που θα τα φτιάξει ο ιδιοκτήτης.

6. Γίνε μέλος της ΠΟΜΙΔΑ, αν δεν είσαι ήδη! Για να έχεις πρόσβαση σε έμπειρους δικηγόρους και μηχανικούς που θα σου δώσουν μία δεύτερη γνώμη και συχνά θα σε καθοδηγήσουν για να αποφύγεις παγίδες.

7. Διάλεξε μεσίτη/μεσίτες με βάση τη σοβαρότητά τους, όχι με βάση το πόσα σου υπόσχονται, πολλά ή λίγα.

Θα σου έλεγα ότι σε κάποιες περιπτώσεις ακινήτων χρειάζεται και ένας σοβαρός σύμβουλος για την καλύτερη αξιοποίησή τους, όμως με δεδομένο πως μάλλον δεν θα θέλεις να τον πληρώσεις, δεν επιμένω.

Πάντως να θυμάσαι πως αν για μία από τις σημαντικότερες αποφάσεις της ζωής σου δεν αφιερώσεις χρόνο και μελέτη, τότε δεν θα σου φταίει κανείς άλλος για το αποτέλεσμα που θα έρθει.

Αλλάζουν οι καιροί…

Η περίοδος των συνεχόμενων αυξήσεων σιγά σιγά θα δώσει τη θέση της στη νέα εποχή, όπου οι πολλοί θα ζητάνε μία μεγάλη τιμή, όμως όσοι θα θέλουν πραγματικά να πουλήσουν θα αποδέχονται μία πιο μικρή. Αν βρεις σοβαρό μεσίτη, που θα σου εξηγήσει όσα σου ανέφερα παραπάνω, μην τον αποπαίρνεις, λάβε υπόψη σου και τη γνώμη του. Οι καιροί στην Ελληνική αγορά αλλάζουν (για το 90% των ακινήτων) και σταδιακά θα καταλάβεις ότι δεν θέλουν όλοι το κακό σου, απλά σου εξηγούν πώς εκτιμούν ότι μπορείτε μαζί να φτάσετε στην πώληση που επιθυμείς.

– «Μα οι τιμές σε σχέση με την υπόλοιπη Μεσόγειο είναι ακόμη φθηνές» και διάφορά άλλα τέτοια επιφανειακά επιχειρήματα μου έγραψε ένας κύριος προ ημερών. Απογοητεύθηκε όταν του εξήγησα ότι αυτό ίσως να αφορά τα κορυφαία ακίνητα στη χώρα μας, όχι όμως πχ ένα χρέπι στο Παγκράτι κλπ. Ούτε οι ξένοι είναι ηλίθιοι, ούτε οι Έλληνες έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν «όσα όσα», το είδαμε και με το πρόγραμμα «Το Σπίτι μου, 2», όπου αποδείχθηκε ότι οι υποψήφιοι δανειολήπτες δεν αποδέχθηκαν αλόγιστα κάθε ζητούμενη αύξηση.

Αν δεν χρειάζεσαι τα λεφτά και απλά «έβγαλες το ακίνητο στην αγορά, για να δεις τι πιάνει», μπορείς να συνεχίσεις έτσι. Αν όμως θέλεις / χρειάζεσαι να πουλήσεις, μην αποπαίρνεις αυτόν που σου λέει ότι η αγορά δεν πληρώνει πια με βάση τις προσδοκίες σου. Αναζήτησε σοβαρούς ανθρώπους για να συνεργαστείς και δες τα πράγματα με περισσότερο ρεαλισμό.

Είμαι στα ακίνητα από το 2004 (μεσίτης και επενδυτικός σύμβουλος ακινήτων ως το 2015, από τότε μόνο επενδυτής και αναλυτής) και πίστεψέ με, η καλύτερη συμφωνία είναι αυτή στην οποία και τα δύο μέρη θεωρούν ότι «έχασαν κάτι», όχι αυτή όπου θα προσπαθήσεις να τα πάρεις όλα από τον αγοραστή.

Εσύ τι γνώμη έχεις;

Και μην ξεχνάς: Μαζί είμαστε πιο δυνατοί!

Ηλίας

ΥΓ. Τις προβλέψεις μου για το δεύτερο μισό της χρονιάς για τα ακίνητα στην Ελλάδα τις παρουσίασα στην 3ωρη εκδήλωση που διοργάνωσα στις 11 Ιουνίου με τίτλο «Ακίνητα 2025. Checkpoint». Μαζί μου ήταν ο Πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ κ. Στράτος Παραδιάς και ο επ. καθηγητής του ΔΠΘ κ. Γιώργος Σιάκας. Αν θέλεις να δεις όλη τη συζήτηση, την ανάλυση για το 4^ο Βαρόμετρο της Αγοράς Ακινήτων και τις προβλέψεις μου που… συζητήθηκαν, μπες εδώ.

(Ο Ηλίας Π. Παπαγεωργιάδης διευθύνει τον όμιλο εταιρειών MORE, στην Ελλάδα είναι επενδυτής και αναλυτής της αγοράς ακινήτων και ταυτόχρονα συμβουλεύει 300+ επενδυτές και μικρομεσαίους επιχειρηματίες στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Ρουμανία).