Η σκηνή είναι γνωστή από πολλές Ελληνικές ταινίες… ο παπατζής «ρίχνει τον παπά», ένας που είναι στο κόλπο («αβανταδόρος») ποντάρει και κερδίζει, μέχρι να εμφανιστεί ο αφελής που πιστεύει ότι κατάλαβε το θέμα και θα παίξει για να βγάλει και αυτός λεφτά. Ίσως να τον αφήσουν ο παπατζής και ο βοηθός του να κερδίσει μία φορά, μετά όμως θα τον λιανίσουν, μιας και πρέπει να βγει το μεροκάματο. Προσωπικά έχω δει κατ’ επανάληψη παπατζήδες γύρω από την Ομόνοια τη δεκαετία του ’90. Πλησίαζα προσεκτικά (γιατί συχνά ένας τρίτος σε έκλεβε όσο εσύ παρατηρούσες αφοσιωμένος) και απολάμβανα να βλέπω πώς κάποιος σε κορόιδευε μπροστά στα μάτια σου, σε δούλευε χωρίς να καταλάβεις το πώς. Δεν ποντάρησα ποτέ, μιας και ήξερα ότι ήμουν ένας νεαρός από την Κατερίνη, δεν θα μπορούσα να κερδίσω τους μπαρουτοκαπνισμένους απατεώνες της πρωτεύουσας, είχα κουβεντιάσει με τον πατέρα μου το θέμα πριν αυτός πεθάνει. (Στο youtube θα βρεις πολλά βίντεο με παπατζήδες, το πιο χαρακτηριστικό είναι αυτό).
Η «απάτη της Wind Media»
Την περασμένη εβδομάδα γέμισαν τα ενημερωτικά sites της Ελλάδας με αναφορές στην «απάτη της Wind Media» (προς το παρόν δεν υιοθετώ τον χαρακτηρισμό, μιας και δεν έχω ακούσει την πλευρά της εταιρείας). Επειδή δέχθηκα 20+ μηνύματα για να αναλύσω το θέμα, επιτρέψτε μου να το συζητήσουμε σε ορθολογική βάση…
Τα δεδομένα:
- Μία εταιρεία με το όνομα «Wind Media» εμφανίστηκε με διαφημίσεις στα social media
- Υποτίθεται πως αυτή η εταιρεία έχει παρουσία σε πολλές χώρες, ενώ η έδρα της έλεγε πως είναι η Σιγκαπούρη
- Υποσχέθηκε ότι θα πληρώνει ανθρώπους με λεφτά (κρυπτονομίσματα), εφόσον αυτοί… απλά πατάνε like σε κάποιες αναρτήσεις (!)
- Για να αποκτήσεις το δικαίωμα να εισπράττεις τα ποσά αυτά, έπρεπε να αγοράσεις κάποιο πακέτο συνδρομής, που ξεκινούσε από λίγες εκατοντάδες ως 3.000 Ευρώ
- Η υπόσχεση ήταν πως πχ με το πακέτο των 600 Ευρώ θα εισέπραττες 765 Ευρώ / μήνα, πατώντας like και στέλνοντας το σχετικό print screen.
- Ουσιαστικά μιλούσαν για μία… δουλειά, ένα… franchise, μία… ημιαπασχόληση (το να πατάς κάποια like την ημέρα).
- Η πληρωμή γινόταν με κρυπτονομίσματα, μέσω της πλατφόρμας Binance στις ΗΠΑ.
- Διοργανώθηκαν μέχρι και «συναντήσεις μελών», που δεν ξέρω αν ήταν αληθινές. Εδώ η Θεσσαλονίκη… εδώ η Αθήνα… (σχόλιο: μάλλον «τσίπηδες» αυτοί της Wind Media, τόσα λεφτά μοίραζαν… μάζεψαν κόσμο και δεν έβγαλαν φαγητό, με ποτό την έβγαλαν…)
- Πριν λίγες μέρες η εταιρεία εξαφανίστηκε, «κατέβηκε» το site της και σταμάτησε να πληρώνει.
- Στα μέσα ενημέρωσης εμφανίστηκαν πανομοιότυπα ρεπορτάζ που ανέφεραν ότι οι εξαπατημένοι ήταν 10.000 (χωρίς να μας λένε από που προκύπτει το νούμερο) και πως η ζημία ανέρχεται σε 7.000.000 ή κάτι παραπάνω ή λιγότερο (έγραψαν).
- Μετά στο youtube ανέβηκαν διάφορα βίντεο για το θέμα, με κάποιους να κατηγορούν την εταιρεία, άλλους να δίνουν συμβουλές για το πώς να πάρεις πίσω τα λεφτά σου και άλλους να λένε ότι η Wind Media άλλαξε όνομα και συνεχίζει την «ένδοξη πορεία της».
Οι ερωτήσεις μου
Όλα αυτά είναι οι πληροφορίες που εμφανίστηκαν στα μέσα ενημέρωσης, όμως εμένα προσωπικά μου γέννησαν περισσότερες απορίες…
- Είναι δυνατόν να υπάρχουν ενήλικες που πιστεύουν ότι κάποιος τους πληρώνει για να πατάνε like; (Αν ναι, παρακαλώ να το δηλώσουν και αυτοβούλως να παραιτηθούν των πολιτικών τους δικαιωμάτων…)
- Πώς είμαστε σίγουροι ότι η εταιρεία θα πλήρωνε τους ανθρώπους με λεφτά; Έχει διαβάσει κανείς τα κείμενα που αποδέχονταν; Το λέω χωρίς να ξέρω κάτι, όμως γνωρίζω ότι σε άπειρες περιπτώσεις «κανονικών» εταιρειών όλοι μας αποδεχόμαστε τους όρους τους, χωρίς να αφιερώσουμε ώρες ολόκληρες για να διαβάσουμε για ποιο πράγμα πατάμε «αποδέχομαι». Είμαστε σίγουροι ότι δεν θα βρεθούμε μπροστά σε κείμενα που θα λένε ότι «σας πληρώνουμε με αγάπη και ευχές να είστε καλά;»
- Από που ξέρουμε ότι οι «ατυχήσαντες» είναι 10.000 και όχι 9.000 ή 20.000 ή 1.000;
- Υποτίθεται ότι οργανώθηκαν συναντήσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Δεν υποδέχθηκε κάποιος όσους πήγαν σε αυτές; Δεν εμφανίστηκε κανένα πρόσωπο να μιλήσει;
- Γιατί «χάθηκαν» 7.000.000 και όχι περισσότερα ή λιγότερα; Ποιος ξέρει το ποσό;
- Πόσο εύκολα είναι να βρεθούν στοιχεία στη Binance, που να συνδέσουν τον λογαριασμό που εισέπραττε τα κρυπτονομίσματα με κάποιο φυσικό πρόσωπο;
- Αφού λένε ότι η Wind Media συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά σε άλλες χώρες, γιατί δεν στέλνουν οι αστυνομικοί ένα σήμα στις χώρες αυτές για να τους πιάσουν εύκολα;
Αφελείς; Ηλίθιοι;
Ζητώ συγνώμη, όμως δυσκολεύομαι να πιστέψω πως υπάρχει κάποιος τόσο αφελής, τόσο ηλίθιος που να πιστεύει ότι θα τον πληρώνουν 500 – 4.000 Ευρώ / μήνα για να πατάει like σε κάποιες αναρτήσεις.
Εντάξει, είπαμε ότι περίπου ένας στους δύο Έλληνες βγαίνει από το Λύκειο λειτουργικά αναλφάβητος (και φυσικά δεν θέλουμε να αλλάξει τίποτε στην Παιδεία μας)…
Εντάξει, είπαμε ότι υπάρχουν πολλοί τεμπέληδες εκεί έξω, που παρασιτούν και είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν την εργασία…
Εντάξει, ξέρουμε πια πως υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που συγχέουν τα καλά της τεχνολογίας blockchain με τη φούσκα του 99,99% των κρυπτονομισμάτων και μπορούν να πιστέψουν κάθε άσχετο / γραφικό / εμφανώς διαταραγμένο, αρκεί να τους πει ότι θα γίνουν πλούσιοι χωρίς δουλειά (γιατί περί αυτού πρόκειται, δεν είναι ότι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία, ψάχνουν να αγοράσουν κάτι με 1 Ευρώ και να το πουλήσουν με 1.000.000).
Όμως είναι δυνατόν να υπάρχουν γύρω μας ενήλικες πολίτες που πιστεύουν πως κάποιος τους πληρώνει πολλά χρήματα για να πατάνε like; Αν υπάρχουν, τότε λυπάμαι για αυτούς.
Παρόλα αυτά δεν το πιστεύω πως έχουμε γύρω μας ανθρώπους τόσο, μα τόσο αφελείς!
«Ό,τι αρπάξουμε»
Εγώ πιστεύω ότι δεν έχουμε να κάνουμε με αφελείς! Δεν νομίζω πως έστω και ένας από τους «εξαπατηθέντες» όντως εξαπατήθηκε! Πιο εύκολα πιστεύω πως θα βρούμε παρθένα σε οίκο ανοχής, παρά άνθρωπο που «πίστεψε ότι με 15 like τη μέρα θα ζει χωρίς να δουλεύει και έπεσε από τα σύννεφα όταν κατάλαβε ότι αυτό δεν ήταν εφικτό»!
Δεν νομίζω πως κάποιος εκεί έξω έδωσε χρήματα σε αυτή την εταιρεία μη γνωρίζοντας πως απλά ρισκάρει, τζογάρει τα λεφτά του!
Η δικιά μου γνώμη είναι ότι οι άνθρωποι που έβαλαν τα λεφτά τους στη Wind Media (αν τα έβαλαν, δεν το ξέρω, δεν έχουμε δει τι υπέγραψαν / αποδέχθηκαν, μπορεί να τα έβαλαν αλλού και να μην το ξέρουν, έχω δει τέτοια πράγματα στο παρελθόν) ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν! Αποφάσισαν να ρισκάρουν, πιθανότατα έχοντας στο μυαλό τους πως αν αυτή η κατάσταση προχωρήσει για λίγες εβδομάδες, θα προλάβουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους + ένα κέρδος και μετά «εις υγείαν του επόμενου!»
«Δε ντρέπεσαι, ρε Ηλία! Οι άνθρωποι έχασαν τα λεφτά τους και εσύ λες ότι απλά τζογάρησαν;» θα με ρωτήσει κάποιος, ίσως προσθέτοντας και «ήταν οι οικονομίες τους / δανείστηκαν για να τα επενδύσουν σε αυτή την εταιρεία».
Η απάντησή μου είναι απλή: Όχι, δεν ντρέπομαι. Δεν έχω άλλωστε λόγο να ντραπώ για κάτι, γράφω πράγματα αυτονόητα, όπως πχ ότι η μέρα έχει 24 ώρες, η ώρα 60 λεπτά κλπ. Δεν είναι «εξαπατηθείς» κάποιος που περίμενε να πατάει like και να πληρώνεται παραπάνω από όσα πληρώνονται άνθρωποι που δουλεύουν. Όσο για τις οικονομίες κλπ, αν όντως συνέβη, τότε έχουμε να κάνουμε με ανεύθυνους που θα πρέπει να ντρέπονται για αυτή τους την επιλογή.
«Δηλαδή δεν είναι απάτη;» μπορεί να με ρωτήσεις. Δεν το ξέρω, αυτό θα μας το πει η αστυνομία, όταν αποκτήσει σαφή εικόνα. Όλα δείχνουν πως μάλλον για «απάτη» πρόκειται, όμως είναι ελάχιστες οι πληροφορίες μας. Με τη μικρή μου εμπειρία στο επιχειρείν, τις πενιχρές μου νομικές γνώσεις ( + τους πολλούς και καλούς φίλους δικηγόρους που έχω) θα έλεγα ότι μπορεί να εκπλαγούμε στο μέλλον για το θέμα αυτό…
Μόρια για το δημόσιο; Απευθείας διορισμό; Σύνταξη; Αποζημίωση από το κράτος;
Δώστε κάτι, ρε παιδιά… εκλογές έρχονται
Η υπόθεση της Wind Media είναι μία από τις άπειρες αντίστοιχες περιπτώσεις που έχουμε ζήσει στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, δεν είναι καν η σοβαρότερη. Αν είναι τελικά «απάτη», τότε είναι εξαιρετικά κακοστημένη.
Δεν πιστεύω πως υπάρχει ηλίθιος που πίστεψε πως όλα αυτά ήταν 100% αληθινά και βασίζονταν σε κάποιο σοβαρό επιχειρηματικό σχέδιο. Πιστεύω πως απλά όλοι ρισκάρησαν για να κερδίσουν. Αν εξαπατήθηκαν, τότε εύχομαι να αποζημιωθούν, αν και εφόσον βγάλουν ποτέ τους άκρη. Ναι, ακόμη και όταν κάποιος φέρεται λίγο ή πολύ ριψοκίνδυνα, ο νόμος θα πρέπει να τον προστατεύει. Μακάρι λοιπόν να βρουν άκρη.
Όμως μιας και σε λίγο καιρό έχουμε εκλογές, απορώ πραγματικά πώς δεν εμφανίστηκαν ακόμη κόμματα που θα προστρέξουν να βοηθήσουν «τους εξαπατηθέντες» της Wind Media. Μετά από τέτοια καταστροφή, μετά από τέτοια κατάρρευση των ελπίδων τους, δεν θα έπρεπε να κάνει κάτι το κράτος, η πολιτεία, οι πολιτικοί τέλος πάντων;
- Να τους δώσουν μόρια για να διοριστούν στο δημόσιο (που να αυξάνονται ανάλογα με ποιο πακέτο συνδρομής είχε πληρώσει καθένας τους);
- Να τους διορίσουν ίσως και απευθείας; Δεν ξέρω τι κενά υπάρχουν στο Υπουργείο Οικονομικών.
- Αν κάποιοι εξ’ αυτών έχουν μία ηλικία, μήπως να τους δώσουμε κατευθείαν σύνταξη, μετά από τέτοια συμφορά;
- Ή έστω να έρθει το κράτος και να τους δώσει πίσω τα λεφτά που έχασαν; (αν τα έχασαν)
(Γελάς, αλλά βρίσκεις λογικό να πληρώνουμε συντάξεις σε «ανύπαντρες θυγατέρες» και 45ρηδες).
Σε μία χώρα που η πλειοψηφία αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη πράγματα, η ιστορία της Wind Media μας θύμησε πως στη ζωή η ανάληψη ακραίου ρίσκου μπορεί να σημαίνει και απώλεια περιουσίας. Ας είναι αυτό το μάθημά μας από αυτή τη μάλλον αστεία κατάσταση…
Εσύ τι γνώμη έχεις;
ΥΓ. Αν κάποιος όντως πίστεψε ότι θα γίνει πλούσιος με like, πήρα ένα email για μία διαθήκη από έναν νιγηριανό δικηγόρο, είναι 20.000.000 δολάρια. Του τα δίνω, να κονομήσει…
Πληροφορίες άντλησα από συζητήσεις με γνωστούς μου + από τα παραπάνω δημοσιεύματα:
- Καθημερινή / Money Review εδώ και εδώ
- Πρώτο Θέμα
- Lifo
- TheToc
- Ελεύθερος Τύπος
- News247
- Flash
Μυλοπέτρος αναφέρει:
Κάποτε μία κυρία κυνηγούσε μια αλλη κυρία που της έταξε διορισμό στο δημόσιο.
Πρέπει να πληρώσω μίζες της είπε και για το σκοπό αυτό της πήρε την πιστωτική την οποία και “τσάκισε”.
Το ερώτημα που έθεσα σε φίλους από τους οποίους το μόνο που δεν πήρα ήταν η “σβερκιά”, ήταν: δηλαδή το “θύμα” ήταν εντελώς αθώο;
Οι απαντήσεις ήταν διάφορες οι οποίες συνέκλιναν στο ότι η κυρία βρέθηκε σε ανάγκη και τι να κάνει;
Η κυρία πράγματι μπορούσε να ήτανε σε αδιέξοδο. Εκείνο όμως που την ένοιαζε ήτανε το προσωπικό της βόλεμα με κάθε κόστος.
Η κυρία αυτό μπορούσε να κάνει αυτό επιχείρησε. Αν ήταν σε θέση για κάτι μεγαλύτερο θα το έκανε.
Το ότι έκοψε την προοπτική σε κάποιον άλλο που όμως δεν χρησιμοποίησε τέτοια μέσα ουδόλως την απασχόλησε.
Ο Πάγκαλος τέτοιους ανθρώπους που ποδοπατούν κάθε έννοια νομιμότητας αλλά και δεοντολογίας τους χαρακτήρισε κοπρίτες. Και είχε δίκιο.
Οι “κοπριτες” αυτοί, με την πρώτη ευκαιρία κατακεραυνώνουν το σάπιο σύστημα, κατηγορούν τους πολιτικούς για τα ρουσφέτια και κυρίως, δημιουργούν άλλοθι στα μεγάλα συμφέροντα, τα “διαπλεκόμενα” να παίξουν τα παιχνίδια που μας κρατούν όλους και την κυρία στη ίδια μιζέρια.
Σας ευχαριστώ.
Ilias Papageorgiadis αναφέρει:
Συμφωνώ απολύτως.
Ο Πάγκαλος είπε επίσης ότι “μαζί τα φάγαμε” και ενώ ξέρουμε ότι είναι αλήθεια, η πλειοψηφία παριστάνει πως δεν έχει ακούσει κάτι…
Ζησης αναφέρει:
Την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν μάρτυρας της εγγραφής και κατάθεσης 600€ από ένα συνάδελφο μου στην δουλειά στην DF ( η άλλη όψη της media). Κάποιος “ψαγμενος” συνάδελφος το είχε κάνει πριν ένα μήνα και είχε κάνει απόσβεση της αρχικής επένδυσης και πλέον έβγαζε κέρδος πατώντας 30 φορές την ημέρα ένα εικονικό τροχό στο κινητό του. Διαφήμιζε την χρυσοφόρα επένδυση του στους υπόλοιπους συναδέλφους αναλύοντας μόνο τα θετικά και τονίζοντας ότι μπορείς να μπεις μόνο κατόπιν πρόσκλησης κάποιου μέλους,δλδ αυτού, μιας ήθελε το καλό τους. Όλοι δελεαστηκαν από την περιγραφή κάποιοι ρίσκαραν με πακέτα των 200€ και ένας με αυτό των 600€ ( όλη η διαδικασία της εγγραφής – κατάθεσης – μεταφοράς των χρημάτων έγινε μέσω κινητού μπροστά μου). Όταν απομακρύνθηκε περιχαρής ο ενδιαφερόμενος για την τρελή επένδυση του ρωτώντας τον συνάδελφο κάποιες λεπτομέρειες για τη είσπραξη των κερδών και για το ότι πρόσεξα πως τα ” κέρδη” δεν προσμετρούνται σε $ όπως διαφήμιζε αλλά σε κάποια άλλη μορφή νομίσματος που δεν την γνώριζα. Μου απάντησε διστακτικά πως ” ναι, ούτε εγώ το είχα παρατηρήσει αλλά είναι κρυπτο και όχι δολάριο”. Στην επόμενη ερώτηση μου για το κατά πόσο αξίζει το ρίσκο καθώς και την περίπτωση της φορολόγησης του “κέρδους ” αφού θα φαινόταν σαν έμβασμα μου απάντησε “μπαα δε νομίζω”. Κάπου εκεί έφυγα και συμβούλεψα ένα συνάδελφο και φίλο που είχε δελεαστει (και γνωρίζω ότι πιέζεται οικονομικά) να φύλαξει τα λιγοστά χρήματα του για να μην κλάψει σύντομα. Από προχθές ο συνάδελφος επενδυτής των 600€ είναι μέσα στα νεύρα, συνεχίζει των αγώνα των like ελπίζοντας στο θαύμα και ρωτάει συνέχεια τον διαφημιστή συναδελφο τι έγινε και αν αυτός πληρώθηκε μιας κ βλέπει το κρυπτο να αυξάνεται αλλά καμία ροή χρημάτων προς τον λογαριασμό του. Ο φίλος που απετρεψα να τζογαρει ακούγοντας τα νέα και βλέποντας και τον παραπάνω να είναι εκνευρισμενος με την όλη κατάσταση με ευχαρίστησε και ρώτησε πώς φαντάστηκα αυτη την εξέλιξη. Κάπου εκεί του είπα ότι είναι πολύ αφελής η πολύ ανόητος να πιστευει ότι υπάρχει κάποιος που θα τον πληρώνει κάθε μήνα ,για να πατάει 30 φορές / μέρα ένα κουμπακι, με ένα ποσό για το οποίο κάποιοι δουλεύουν πάνω από 8 ώρες ημερησίως.
Εδειξε να θίγεται αλλά κατάπιε τον εγωισμό του σκεπτόμενος τη περιπέτεια από την οποια τον γλύτωσα και έδωσε τόπο στην οργή. Δυστυχώς η φτώχεια δημιουργεί ευκαιρίες για πονηρούς και παγίδες για τους ευκολόπιστος.
Υ.Σ.
1. Συγνώμη για το μακροσκελή κείμενο μου αλλά ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου επειδή ήμουν αυτόπτης μάρτυρας της περίπτωσης.
2. Έχω φίλο σε γειτονική πόλη που “εχαψε” το παραμύθι και ξεκίνησε με 100€ αρχική επένδυση φροντίζοντας να τα φτάσει σε 2.000€ ( τα επενδυμένα) από τα οποία πρόλαβε να σώσει τα 1.600€ και νιώθει τυχερός που δεν τα έχασε ολα. Το κακό είναι ότι τώρα σκέφτεται να τα “ρίξει” σε μια άλλη εταιρία ώστε να βγάλει την χασουρα. Δυστυχώς κάποιοι δεν θα βαλουν ποτέ μυαλό και το μεγαλυτερο κακό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό της χώρας μας με την ψήφο τους επηρεάζοντας το μέλλον όλων των υπολοίπων.
Ilias Papageorgiadis αναφέρει:
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο και την πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία σας.
1. Μεταξύ μας, ο “ζορισμένος” φίλος που σώσατε αργά ή γρήγορα θα τα δώσει κάπου αλλού, όπως μου τον περιγράφετε.
2. Για τον άνθρωπο με τα 2.000 που πήρε πίσω τα 1.600 και θα τα ρίξει σε άλλη απάτη, δεν υπάρχει σχόλιο, μόνο οίκτος.
3. Έγραψα αυτό το κείμενο για να εξηγήσω το φαινόμενο και να προστατεύσω κάποιους. Όμως είναι δεδομένο πως άπειροι Έλληνες ψάχνουν απλώς την αρπαχτή και μετά βρίζουν όταν εξαπατηθούν από αυτούς που ήθελαν οι ίδιοι να εξαπατήσουν 🙂