Το πρώτο βήμα

2/3 Έλληνες και Κύπριοι αδυνατούν να γράψουν μία οικονομική πρόταση σε email. Γιατί;

Γιατί η πλειοψηφία των ανθρώπων του επιχειρείν νιώθει άβολα όταν πρέπει να εξηγήσει, να υπογράψει, να δεσμευθεί;

Αν θέλεις να «απαλλαγείς» από κάποιον Έλληνα ή Κύπριο που σου προτείνει μία δουλειά, τις περισσότερες φορές η λύση είναι απλή: Πες του να σου γράψει σε email ακριβώς ποια είναι η πρότασή του και 2/3 φορές θα συμβεί μία από τις παρακάτω περιπτώσεις:

  • Θα σου γράψει «καλικαντζάρους»
  • Θα σου στείλει email γράφοντας ότι σου τα είπε προφορικά και παραμένει στη διάθεσή σου
  • Θα νιώσει ότι υποβάλλεται σε… «εξορκισμό» και θα εξαφανιστεί, χωρίς να δώσει σημείο ζωής. Αν μάλιστα κάποια στιγμή τον ξαναβρεις μπροστά σου, συνήθως θα σου πει ότι «δεν ήσουν σοβαρός και ζητούσες χαρτιά και email».

Έλα σήμερα να ανοίξουμε άλλο ένα θέμα «ταμπού» για το επιχειρείν στον τόπο μας: Την αδυναμία της πλειοψηφίας να παρουσιάσει τις ιδέες της γραπτώς, απλά και ξεκάθαρα, να εξηγήσει τα πλεονεκτήματά της, να δεσμευθεί και να τηρήσει τη συμφωνία.

«Και γιατί 2/3 και όχι 1/5 ή 9/10;»

Η πρώτη ερώτηση που δέχομαι όταν αναφέρω τα παραπάνω είναι λογική:

«Γιατί 2/3 και όχι περισσότεροι ή λιγότεροι;»

Αυτό είναι το ποσοστό στο οποίο έχω καταλήξει μετά από… 31 χρόνια στο επιχειρείν και τις επενδύσεις, έχοντας αλληλεπίδραση με 2.000+ ανθρώπους κάθε χρόνο. Δείχνει να υπάρχει μία ισχυρή πλειοψηφία που ενοχλείται στην ιδέα των σοβαρών email, των εξηγήσεων και των γραπτών προτάσεων. Τα προτιμούν όλα στο πόδι, προφορικά και στο περίπου. Δεν είμαι ο μόνος που έχω κάνει αυτή την παρατήρηση. Ο μέσος λογιστής θα σου πει ότι παρακαλάει για συμβόλαια που να συνοδεύουν τα τιμολόγια και να εξηγούν τη σχέση της επιχείρησης με τον πελάτη. Σπάνια τα παίρνει…

Από την άλλη υπάρχει και μία σημαντική μειοψηφία που έχει εκμοντερνιστεί και δουλεύει σοβαρά και οργανωμένα. Για αυτό και κατέληξα στο 2/3. Αν μου ζήταγες να το αλλάξω, θα το έκανα 3/4, όχι 3/5 (και αν ρωτήσεις 100 Έλληνες, τουλάχιστον 1/3 από αυτούς θα σου πει ότι το 3/5 είναι μεγαλύτερο από το 3/4… γνώμη μου και πάλι).

To Proto Vima
Το πρώτο βιβλίο για το Επιχειρείν στην Ελλάδα

«Το Πρώτο Βήμα», από τις εκδόσεις Καστανιώτη

Σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία στην Ελλάδα και την Κύπρο!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περίπου οι μισοί αδυνατούν ακόμη και να… απαντήσουν γραπτώς

– «Άσε μας, ρε Ηλία, σιγά το θέμα» μπορεί να σκεφθείς, αλλά αν το κάνεις μάλλον ζεις στο δικό σου «συννεφάκι», ή απλά δεν έχεις σχέση με το επιχειρείν. Εκτός από τις… 7 δουλειές που έχουμε με τον αδερφό μου, το 2023 ανέλαβα να συμβουλεύσω και να ξαναστήσω ουσιαστικά από το 0 μία επαρχιακή αλυσίδα ζαχαροπλαστείων στη Ρουμανία. Προσπάθησα να προωθήσω Ελληνικές εταιρείες σε όλα τα θέματα που απαίτησαν αλλαγές και επενδύσεις, από το design μέχρι τον εξοπλισμό. Τα συμπεράσματα…

  • Είδα για άλλη μία φορά το πόσο διαφορετικά συμπεριφέρονται ομοειδείς επιχειρήσεις με έδρα την Αθήνα σε σχέση με άλλες περιοχές.
  • Ντράπηκα βλέποντας ανθρώπους να θυμώνουν που ζητούσα γραπτώς προσφορές για αγορές δεκάδων χιλιάδων Ευρώ.
  • Περισσότεροι από τους μισούς «υποψήφιους προμηθευτές» δεν έστειλαν ποτέ προσφορές, παραδείγματα δουλειάς κλπ.

Η αλλαγή πέτυχε και η αλυσίδα «απογειώθηκε», όμως οι πραγματικά διαθέσιμοι σοβαροί επαγγελματίες ήταν πολύ λίγοι. Τα ίδια βιώνουμε στη δουλειά μας με τα βιολογικά φρούτα και λαχανικά, τα ίδια και για την ίδρυση εταιρείας στη Ρουμανία και σε πολλές άλλες περιπτώσεις…

Ενώ άλλοι κολλάνε στα άδεια, κούφια λόγια (ή τα σκοπίμως διφορούμενα)

Θα μου πεις «και όταν καταφέρνουν να απαντάνε, είναι όλα καλά;» Δυστυχώς όχι… Είναι πάρα πολλοί αυτοί που αδυνατούν να εξηγήσουν γραπτώς τις προτάσεις και ιδέες τους = μένουν σε κάποια «κούφια» λόγια που είδαν στο internet και δεν τα προσαρμόζουν στα δεδομένα τους. Ουσιαστικά συμπεριφέρονται όπως οι περισσότεροι από τους υποψήφιους για εργασία σήμερα: Κατεβάζουν κάτι από το διαδίκτυο, το διορθώνουν στο Chat GPT και σου το στέλνουν…

Άλλοι πάλι τα γράφουν όλα γενικόλογα, περιληπτικά και διφορούμενα, για να μπορούν πάντα να «ξεφύγουν»… Έτσι ο πελάτης καταλαβαίνει αυτό που θέλει ο ίδιος, ο πωλητής κλείνει τη συμφωνία και το τι θα γίνει στο τέλος θα προκύψει στην πορεία… «Δεν σου έγραψα αυτό»… «μα αυτό κατάλαβα» κλπ.

Με τον αδερφό μου και πολλούς ακόμη γνωστούς και φίλους έχουμε καταλήξει να θεωρούμε «σοβαρές εταιρείες» αυτές που απλώς μπορούν να στείλουν ένα κανονικό email… με αρχή, μέση και τέλος… χωρίς «δες τα αυτά και να τα πούμε μετά για να σου εξηγήσω» κλπ.

Όταν τα σχολεία μισούν το επιχειρείν…

Φυσικά το κακό ξεκινάει από το σχολείο και την Παιδεία μας. Στις παιδικές γιορτές ο έμπορος είναι «ο κακός που κλέβει», μαθήματα για το επιχειρείν και την κατανόηση απλών εννοιών δεν υπάρχουν («θα γίνει κάτι στην Α’ Λυκείου» κλπ… μακάρι) και το κέρδος είναι «ένοχο» για τους περισσότερους εκπαιδευτικούς.

Επεξήγηση του επιχειρείν, διάλογος, αντιπαράθεση επιχειρημάτων και έμφαση στην ουσία απαγορεύονται σχεδόν «δια ροπάλου», όμως αυτά είναι τα στοιχεία στα οποία χρειάζεται να εκπαιδευθεί κάποιος για να μπορεί να εκφρασθεί σωστά γραπτώς στον ιδιωτικό τομέα.

Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λάθος πρότυπα και (μη) διάβασμα βιβλίων

Εννοείται πως οι νεώτεροι έχουν να αντιμετωπίσουν και τα… μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που είναι γεμάτα λάθος πρότυπα και πάσης φύσεως λειτουργικά αναλφάβητους που νιώθουν σπουδαίοι και αποθεώνονται από τους απαίδευτους νέους μας.

Σου έχω γράψει για τους influencers και το πόσο «ψεύτικο» είναι όλο αυτό που βλέπεις στις περισσότερες περιπτώσεις. Δυστυχώς όμως πολύς κόσμος έχει πειστεί πως τα σωστά ελληνικά (+ αγγλικά) και η σωστή εκφορά λόγου δεν είναι προσόντα, σε μία εποχή όπου τα πολλά likes και views μπορεί να τα κάνει ακόμη και μία κοπέλα που απλώς χορεύει με μαγιώ μπροστά στην κάμερα.

– «Έχεις κάτι με τους νέους μας; Εσείς οι μεγάλοι καταστρέψατε την Ελλάδα κλπ»… είναι σα να ακούω τους πάσης φύσεως «εύθικτους» να μου λένε. Τίποτε δεν έχω, απλά επισημαίνω ένα στοιχείο που τους στερεί τη δυνατότητα ανέλιξης στη ζωή τους.

Όσο για τους μεγαλύτερους…

Προσβολή για τον… αδάμαστο χαρακτήρα τους (ή «νοοτροπία κακού δημοσίου υπαλλήλου)

Αν για τους νέους η δικαιολογία της Παιδείας είναι υπαρκτή, για τους μεγαλύτερους το βασικό πρόβλημα έχει να κάνει με τον… «αδάμαστο» χαρακτήρα τους. Για κάποιον παράξενο λόγο η πλειοψηφία των ανθρώπων που ασχολούνται με το επιχειρείν σήμερα στην Ελλάδα δείχνουν να υποφέρουν από 2 βασικές «ασθένειες»:

1. Πάρα, μα πάρα πολλοί είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν τα πάντα επιδερμικά. Από την ίδια τη δουλειά μέχρι τη σχέση τους με προμηθευτές, συνεργάτες και πελάτες. Για όλα ψάχνουν τις εύκολες (και φθηνότερες) λύσεις και σπάνια φτιάχνουν διαδικασίες και δουλεύουν με πρόγραμμα. Κινούνται σε μία γενική «θολούρα» και «ζαλάδα» που τη θεωρούν «κατάκτηση», «μαγκιά» ή «εξυπνάδα» και προσπαθούν να επιβιώσουν μόνο «με το μυαλό τους, γιατί είναι τσακάλια και γάτοι».

2. Επίσης μεγάλος είναι ο αριθμός αυτών που λειτουργούν σα να είναι… κακοί δημόσιοι υπάλληλοι (γιατί υπάρχουν και οι καλοί) = περιμένουν τον πελάτη σχεδόν να τους παρακαλέσει για να του πουλήσουν, δεν ενδιαφέρονται για την οργάνωση και την ανάληψη ευθύνης. Και αυτό στο εξήγησα εδώ.

Έτσι ήταν οι Ρουμάνοι το 2004 όταν πρωτοπήγα εκεί, όμως αυτή η νοοτροπία προερχόταν από τον κομμουνισμό, που πήγαινες στα καταστήματα και παρακαλούσες να σου δώσουν προϊόντα που έλεγαν στους άλλους πως «τελείωσαν». Σήμερα όλο αυτό είναι παρελθόν και όσοι δεν άλλαξαν «ξεβράστηκαν» από την αγορά. Γιατί αρκετοί από εμάς συνεχίζουμε έτσι;

ΥΓ. Είναι και αυτοί που απλά «άνοιξαν μία δουλειά για να πάρουν ένα μεροκάματο» και δεν νοιάζονται για κάτι παραπάνω.

Χρειάζεσαι σοβαρή καθοδήγηση για την επιχειρηματική / επενδυτική σου δραστηριότητα;

Κάθε μήνα συμβουλεύω ως 3 άτομα ή εταιρείες που χρειάζονται «μία out of the box προσέγγιση»

Γράψε μου για να μιλήσουμε! (Η υπηρεσία αυτή έχει κόστος)

Η τραγική εικόνα των περισσότερων εταιρειών μετά από εκθέσεις

Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποκορύφωμά τους την «επικοινωνία» των εταιρειών μετά από μία εμπορική έκθεση. 20+ χρόνια κινούμαι σε εκθέσεις, εθνικές και διεθνείς. Η κατάσταση στην πλειοψηφία των Ελλήνων είναι κακή, ως απαράδεκτη. Στο καλό σενάριο σου στέλνουν ένα γενικό email, αγνοώντας εντελώς ό,τι σημείωσαν στο ραντεβού και τι τους είπες. Αν απαντήσεις συγκεκριμένα, η προσέγγιση είναι «τι θέλεις από εμάς; Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;» και δυστυχώς συνήθως τα αποτελέσματα είναι μέτρια. Η πλειοψηφία απλά δεν στέλνει τίποτε και ξενοιάζει… «Αν θέλει κάτι, θα έρθει αυτός. Γιατί να τον παρακαλάω;»

Όχι τυχαία, οι σοβαροί ξεχωρίζουν και στις εκθέσεις, με το αποτέλεσμα της επένδυσής τους να είναι πολλαπλάσιο από αυτό των περισσοτέρων.

Καθηλωμένες πωλήσεις / απώλεια ευκαιριών

Όλα τα παραπάνω έχουν συνέπεια τις καθηλωμένες πωλήσεις και την απώλεια ευκαιριών. Στη ζωή κάποιου στο επιχειρείν είναι σίγουρο ότι θα του παρουσιαστεί κάποια στιγμή η δυνατότητα να υπογράψει μία μεγάλη συμφωνία. Αν όμως είναι εντελώς «ερασιτέχνης» στον τρόπο που εκφράζεται / γράφει / δεσμεύεται, συνήθως ο μεγάλος πελάτης θα τον προσπεράσει.

Έτσι πάρα πολλοί που παραπονιούνται για καθηλωμένες πωλήσεις δεν καταλαβαίνουν πως στην πράξη απλώς «κόβουν τα φρούτα που είναι πιο χαμηλά στο δέντρο», ενώ δυσκολεύονται τρομερά με «τα φρούτα που είναι πιο ψηλά». Κάνουν τα εύκολα, χάνουν τα πιο σημαντικά και συνήθως πιέζονται στην τιμή, λόγω ανταγωνισμού…

Αδυναμία επέκτασης / προσέγγισης σοβαρών πελατών (παρά μόνο με πολύ χαμηλή τιμή)

– «Δηλαδή, ρε Ηλία, αν γράψω σωστά τα δεδομένα και τα εξηγήσω κλπ, θα βγάλω πολύ χρήμα; Αυτό μου λες;»

Όχι, δεν σου λέω αυτό, μιας και μπορεί να έχεις άπειρα άλλα προβλήματα και λάθη. Είναι όμως σχεδόν σίγουρο πως αν δεν μπορείς να εκφράσεις την αξία σου, τότε δύσκολα θα καταφέρεις να επεκταθείς και να μεγαλώσεις τη δουλειά σου, ενώ θα σε απορρίψουν και οι σοβαροί πελάτες, εκτός και αν τους δώσεις πολύ χαμηλή τιμή.

Ποιος θέλει να δουλέψει με κάποιον που δείχνει «μη οργανωμένος»; Μόνο αυτός που θα νιώσει ότι έχει από την αρχή όφελος λόγω τιμής…

Περιορισμός σε στενά πλαίσια / έτοιμοι «να χαιρετήσουν»

Έτσι καταλήγει μία επιχείρηση να περιορίζεται σε πολύ «στενά» πλαίσια και ο επιχειρηματίας δεν καταλαβαίνει πως είναι έτοιμος να «μας χαιρετήσει» στην πρώτη κακή συγκυρία.

Ναι, η αδυναμία έκφρασης έχει κλείσει πολλές επιχειρήσεις. Ψάξτο και θα εκπλαγείς…

«Μπορώ να αλλάξω κάτι τώρα;»

Αν καταφέρεις να εντοπίσεις ότι η επιχείρησή σου έχει στην πράξη πρόβλημα έκφρασης και αποδεχθείς ότι αυτό είναι παράγοντας που θα κρίνει την επιβίωσή της, θα έχεις ήδη κάνει τον μισό δρόμο για να πετύχεις την επίλυση του προβλήματος. Ναι, συνήθως ο εγωισμός μας μπλοκάρει εμάς τους ανθρώπους του επιχειρείν και δεν μας επιτρέπει να βελτιωθούμε, να αλλάξουμε, να ανέβουμε επίπεδο…

Αν αποφασίσεις να το κάνεις, τότε σου έχω κάποιες απλές και πρακτικές λύσεις:

Α. Διάβασμα βιβλίων

Το ξέρω ότι δεν προλαβαίνεις, όμως αν δεν διαβάσεις για να εξοικειωθείς με τη γλώσσα και τον τρόπο εκφοράς της, θα μείνεις μπλοκαρισμένος και θα συνεχίσεις να μην παίρνεις αυτό που μπορεί πραγματικά αξίζει η δουλειά σου. Προσπάθησε να διαβάσεις, να ξανα-τριφτεί το μυαλό στο θέμα, έστω και 20 λεπτά τη μέρα (δες, βρε παιδί μου, λιγότερα βίντεο!). Θα δεις ότι κάνει θαύματα…

Β. Μελέτησε πως το κάνουν οι άλλοι

Τη σήμερον ημέρα μπορείς να βρεις στο διαδίκτυο σχεδόν τα πάντα. Ασχολείσου μερικές ώρες και βρες από άλλους υλικό, τρόπους εκφοράς, παρουσιάσεις ιδεών κλπ. Δεν θυμάμαι ποιος μεγάλος το είπε, όμως ταιριάζει εδώ: «Όταν αντιγράφεις έναν, κλέβεις. Όταν αντιγράφεις πολλούς, κάνεις έρευνα». Γίνε, λοιπόν, και εσύ «ερευνητής», προσαρμόζοντας τα πάντα στα δικά σου δεδομένα!

Γ. Ψάξε την ουσία και όχι τα άδεια λόγια

Άσε τα βαρύγδουπα και τα λοιπά πομπώδη που βλέπεις δεξιά και αριστερά. Ψάξε παραδείγματα που σου δείχνουν απλά και ξεκάθαρα, βάλε στόχο σου να μείνεις αυστηρά στην ουσία, σε αυτό που χρειάζεται να μάθει από εσένα ο πελάτης / υποψήφιος πελάτης σου: Τι προσφέρεις, ποια είναι τα πλεονεκτήματά σου, με ποια τιμή.

Δ. Φτιάξε υποδείγματα + επαγγελματικές παρουσιάσεις

Προσπάθησε να φτιάξεις διαδικασίες επικοινωνίας στη δουλειά σου, με 3 – 4 υποδείγματα (templates τα λέμε στην Κατερίνη) που να ταιριάζουν σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Αν θέλεις να το πας ένα βήμα πιο κάτω, πλήρωσε για να φτιάξεις επαγγελματικές παρουσιάσεις, με σωστά κείμενα και στήσιμο. Όλα αυτά θα απογειώσουν τη δουλειά σου (ειδικά στις υπηρεσίες) και αν τα κάνεις με συνέπεια για λίγο καιρό θα σε βοηθήσουν περισσότερο από όσο φαντάζεσαι.

Το πώς παρουσιάζεις τις ιδέες σου συχνά καθορίζει και το πώς θα σε καταλάβει ο πελάτης σου

– «Ναι, αλλά εγώ ξέρω έναν που έχει μονοπώλιο και τον παρακαλάνε, παρά το ότι δεν γράφει email» μου λένε διάφοροι, την ώρα που είναι έτοιμοι «να πουν το ποιήμα» και να καταρρεύσουν επαγγελματικά. Γιατί το κάνουν αυτό; Επειδή πάντα είναι πιο εύκολο να ψάξουμε το απίθανο και να το χρησιμοποιήσουμε ως επιχείρημα υπέρ μας, παρά να αποδεχθούμε ότι πρέπει να αλλάξουμε εμείς.

Ναι, όντως υπάρχουν και αυτές οι εξαιρέσεις, όμως προσωπικά για κάθε έναν σαν τον παραπάνω ξέρω 1.000 που έκαναν τα ίδια, δεν είχαν μονοπώλιο και απλώς καταστράφηκαν.

Το πώς παρουσιάζεις τις ιδέες, τα προϊόντα και τα πλεονεκτήματά σου είναι σημαντικότατο στοιχείο που θα βοηθήσει τον πελάτη σου να σε καταλάβει, να σε «τοποθετήσει» στο μυαλό του και να αποδεχθεί ή όχι την τιμή σου. Το ίδιο κάνεις και εσύ, απορρίπτοντας επιχειρήσεις που «δείχνουν πρόχειρες», αγοράζοντας brands που σε έχουν πείσει για τη σοβαρότητά τους κλπ.

Για τα υπόλοιπα μέσα με τα οποία μπορούμε να τοποθετηθούμε σωστά στο μυαλό του πελάτη μας, για να καταλάβει την αξία μας και να αποδεχθεί την τιμή μας θα μιλήσω στις 30.11-01.12.2024, στο Masterclass πωλήσεων που έχω ετοιμάσει στα πλαίσια της εκδήλωσής μου «Ελλάδα 2025. Επιχειρείν, Ακίνητα, Επενδύσεις» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Ξεκίνα από τα απλά και προσπάθησε να γίνεις πιο κατανοητός και ξεκάθαρος! Έχεις μόνο να κερδίσεις και πιθανότατα να ξεχωρίσεις!

Εσύ τι γνώμη έχεις;

Και μην ξεχνάς: Μαζί είμαστε πιο δυνατοί!

Ηλίας

(Ο Ηλίας Π. Παπαγεωργιάδης διευθύνει τον όμιλο εταιρειών MORE, έχει εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων και ταυτόχρονα συμβουλεύει 300+ επενδυτές και μικρομεσαίους επιχειρηματίες στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Ρουμανία. Στις 30.11 και 01.12.2024 οργανώνει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τη μεγάλη ετήσια εκδήλωσή του «Ελλάδα 2025. Επιχειρείν, Ακίνητα, Επενδύσεις»)

Reader Interactions

Ilias P. Papageorgiadis

Ilias Papageorgiadis

Ο Ηλίας Π. Παπαγεωργιάδης είναι επιχειρηματίας και σύμβουλος επιχειρήσεων, με δραστηριότητα από το 1993, πολλά και πετυχημένα projects, έντονη κοινωνική δράση, ενώ έχει συγγράψει και 4 βιβλία.

Σχόλια_

  1. Χάρης αναφέρει:

    Ο λόγος που οι περισσότεροι αγαπητέ Ηλία δεν απαντούν σε email και μάλιστα λεπτομερώς είναι επειδή θέλουν να δώσουν την εντύπωση πως πνίγονται στη δουλειά και δεν έχουν χρόνο!!

  2. Παναγιώτης Κοντογιάννης αναφέρει:

    Τα 2/3 των συνελλήνων έχουν συνηθίσει να χρησιμοποιούν το τηλέφωνο ως τρόπο επικοινωνίας, ίσως γιατί όταν ακούς την φωνή του άλλου ή όταν έχεις την δυνατότητα να τον κοιτάξεις στα μάτια, αρκούν λίγα λεπτά για να σχηματίσεις γνώμη. Και στης περισσότερες περιπτώσεις αυτή γνώμη για την ποιότητα του ανθρώπου που στέκεται απέναντι σου είναι οριστική. Τα email, οι ατέλειωτες συναντήσεις για μπλα μπλα, τα e-meeting, teamworking κτλ του είναι “αμερικανιές” της οποίες δεν καταλαβαίνει. Έχω κλείσει συμφωνίες με Έλληνες πελάτες σε ταβέρνα, σε καφέ, σε βενζινάδικο όπου η προσωπική επαφή “κλείνει” την δουλειά. Ισχύει και το ανάποδο φυσικά, υπογράψαμε 30 σελίδες συμβόλαιο με εταιρεία ηγέτη στον κλάδο της η οποίο το τερμάτισε μονομερώς γιατί απλά έτσι αποφάσισε χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες. Με τα χρόνια στο επιχειρείν μαθαίνεις να σχηματίζεις γρήγορη γνώμη για τον συνομιλητή σου και να προστατεύεις τον υπερπολύτιμο χρόνο σου. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται να πάθεις και να μάθεις.

    • Ilias Papageorgiadis αναφέρει:

      Το ένα είναι εντελώς άσχετο με το άλλο. Δεν έχει σχέση η προσωπική επαφή με την αδυναμία των πολλών να γράψουν μία πρόταση σε ένα email.

Διατυπώστε την άποψη σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *