«Αν θέλετε να κάνετε κάτι στη ζωή σας, κοιτάξτε να έχετε πάντα καλό λογιστή, καλό δικηγόρο, καλό μηχανικό και λεφτά στην άκρη για καλούς γιατρούς» ήταν η συμβουλή του πατέρα μας. Τη συμπλήρωνε τονίζοντας πως «χωρίς έναν από αυτούς, θα είστε ζωντανοί νεκροί, επιβιώνοντας από τύχη ή συγκυρία». Έχω την εντύπωση πως σε γενικές γραμμές και οι 3 αδερφοί ακολουθήσαμε αυτή τη συμβουλή (και όχι μόνο), με αποτελέσματα που τη δικαίωσαν δεκάδες φορές ως τώρα. Όμως με έκπληξη διαπιστώνω πως ο μέσος Έλληνας του ιδιωτικού τομέα δεν έχει την ίδια γνώμη. Σήμερα πχ ο μέσος Έλληνας λογιστής δεν αντιμετωπίζεται σωστά από τον μέσο πελάτη του, οι πολλές εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε το γιατί και τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής.
Οικονομικά (και ψηφιακά) αναλφάβητοι οι περισσότεροι πελάτες
Εξηγώντας πρόσφατα γιατί 8 στους 10 Έλληνες που επιχειρούν στον ιδιωτικό τομέα χάνουν λεφτά και δεν το ξέρουν, υπενθύμισα και ότι σχεδόν όλοι τους δεν μαθαίνουν τίποτε για τα βασικά της οικονομίας, τα έσοδα, τα έξοδα, το στοκ, το κόστος λειτουργίας και τόσα άλλα. Μεγάλο τμήμα τους (πλειοψηφία σε κάποιες πόλεις και χωριά) δεν χρησιμοποιούν το email για την εργασία τους, ούτε και θέλουν να μάθουν πώς θα σταθούν σε έναν κόσμο που αλλάζει. Όλα αυτά είναι φυσικά δικαίωμά τους, το πρόβλημα ξεκινάει από το ότι βρίσκουν όλοι την εύκολη λύση: «Δώστο και αυτό στον λογιστή», χωρίς να θέλουν να του πληρώσουν το ανάλογο τίμημα…
Ιδιωτικό ΚΕΠ;
Μία από τις δουλειές μας είναι η ίδρυση εταιρειών στη Ρουμανία και η υποστήριξή τους μετά. Λόγω αυτής μιλάω κάθε χρόνο με δεκάδες λογιστές από όλη την Ελλάδα, που έχουν ερωτήματα για τους πελάτες τους κλπ. Όταν η κουβέντα ξεφύγει από το θέμα της Ρουμανίας, βλέπω ξεκάθαρα ότι και ο κλάδος αυτός έχει χωριστεί σε δύο κατηγορίες:
- Στα λίγα μεγαλύτερα γραφεία ή γραφεία «μπουτίκ» που έχουν πελάτες με σοβαρότερο οικονομικό αντικείμενο, καλύτερα εκπαιδευμένους και συνήθως με υπαλλήλους που υποστηρίζουν τη δουλειά του λογιστή.
- Στα χιλιάδες μικρότερα λογιστικά γραφεία, τα οποία σχεδόν έχουν μετατραπεί σε… ιδιωτικά ΚΕΠ! «Βγάλε μου αυτό το χαρτί / τύπωσέ μου και το πιστοποιητικό εμβολιασμού / δες τι να κάνω για το κοινωνικό τιμολόγιο» και όλα αυτά μετά το «πάρε αυτά τα χαρτιά και βγάλε άκρη για έσοδα και έξοδα». «Κάνε και ένα business plan που θέλει ο μ….ς στην τράπεζα, μη με βάζεις να ασχολούμαι με αυτά εγώ» (και μετά «έλα μωρέ, και τι έκανες και θέλεις να πληρωθείς επιπλέον; Πέντε τιμολόγια πέρασες στο σύστημα).
Το Ελληνικό Δημόσιο προχωρά στον ψηφιακό του εκσυγχρονισμό, αλλά εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως ο ρόλος των λογιστών έχει γίνει ακόμη πιο σημαντικός στην οικονομική μας πραγματικότητα, μιας και τους ζητάμε να μας λύσουν άπειρα προβλήματα, συχνά άσχετα με τη λογιστική. Απλά οι περισσότεροι δεν θέλουμε να τους πληρώσουμε για την επιπλέον δουλειά…
Ηλεκτρονικά Τιμολόγια: Απολύτως σωστά / συζητήσιμος ο τρόπος εφαρμογής τους
Μέσα σε όλα αυτά, η Εφορία (απολύτως ορθά) προχωράει και στο θέμα των ηλεκτρονικών τιμολογίων. Όμως το κάνει με τρόπο που θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα σε εκατοντάδες χιλιάδες μικρούς επαγγελματίες και φυσικά τους λογιστές τους. Η πραγματική οικονομία έχει δεκάδες ιδιαιτερότητες και παραμέτρους που προς το παρόν δεν έχουν επιλυθεί, με αποτέλεσμα να είναι τεράστιο το φορτίο που πέφτει στους ώμους των λογιστών, με τον μέσο πελάτη τους να έχει την εύκολη λύση: «Διάβασε και κάνε αυτά που πρέπει» (χωρίς να πληρώσει 1 Ευρώ παραπάνω για τον επιπλέον φόρτο εργασίας, νομίζοντας πως όλα θα γίνουν τέλεια και φθηνά).
Προσωπικά πιστεύω πως τουλάχιστον 1 στις 100 επιχειρήσεις δεν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στον νέο τρόπο δουλειάς που εισάγουν τα ηλεκτρονικά τιμολόγια και θα κλείσει ή θα κλονιστεί πολύ και θα κλείσει 1 – 2 χρόνια μετά. Από την άλλη, η συγκεκριμένη επανάσταση σίγουρα θα βοηθήσει τους σοβαρούς και οργανωμένους επαγγελματίες και επιχειρηματίες και λογικά θα φέρει έσοδα στο Ελληνικό Κράτος. (Για να μπορέσει όμως να λειτουργήσει θα χρειαστούν σοβαρές βελτιώσεις, ειδικά στο θέμα της καταγραφής των τιμολογίων εξόδων. Διαφορετικά πολλές επιχειρήσεις θα αρνηθούν / θα καθυστερήσουν να ενταχθούν στο σύστημα, μιας και θα χρειαστεί να διπλασιάσουν τους υπαλλήλους λογιστηρίου τους και γενικά τα κόστη διαχείρισής τους θα εκτοξευτούν).
Οι μεγάλες εταιρείες λογισμικού θα κερδίσουν επιπλέον πελάτες και πολύ καλά θα κάνουν, όμως προς το παρόν δεν ανταποκρίνονται σε όλες τις ανάγκες που υπάρχουν, στοχεύοντας κυρίως τον μεγάλο όγκο πελατών και όχι τις δεκάδες υποκατηγορίες = θα μαλώνουν οι λογιστές με τους πελάτες τους.
Έρχεται το cross selling και στον κλάδο αυτόν;
Πάμε όμως και σε ένα θέμα που πολύ λίγοι σκέφτονται σήμερα: Με την εισαγωγή των ηλεκτρονικών τιμολογίων, αν κάποιος δεν έχει ιδιαίτερα περίπλοκα οικονομικά δεδομένα θα μπορεί εύκολα και απλά να έχει τα έσοδα και τα έξοδά του αυτομάτως περασμένα σε υπολογιστή και δηλωμένα στην Εφορία. Όταν συζητήσαμε για τον ανταγωνισμό που θα έχουν στο μέλλον τα παιδιά μας από τα ρομπότ και τα λογισμικά, ήταν ξεκάθαρο πως πολλές δουλειές θα εκλείψουν στη διάρκεια του χρόνου.
Για αυτό και ρωτάω: Αν το 2022 και το 2023 οι Έλληνες μάθουν να τιμολογούν ηλεκτρονικά χρησιμοποιώντας τις εφαρμογές μίας εταιρείας λογισμικού, πόσο μακριά είμαστε από το να έρθει η ίδια εταιρεία (που ο πελάτης εμπιστεύεται) και να προσφέρει απλές λύσεις λογιστικής; Ας μην ξεχνάμε ότι αυτές οι εταιρείες είναι στο Χρηματιστήριο και αναζητούν συνεχώς νέα πεδία ανάπτυξης. Δεν είναι λογικό να προσπαθήσουν να κάνουν πολλαπλές πωλήσεις στον ίδιο πελάτη (cross selling) με όπλο τους τη σοβαρότητα και αξιοπιστία τους;
Όταν η Cosmote πουλάει πλέον και ασφάλειες, το κάνει ως εξειδικευμένη στον κλάδο, ή απλά λειτουργεί ως broker και εκμεταλλεύεται το πανίσχυρο brand της για να κάνει πολλαπλές πωλήσεις στους πελάτες της αλλά και τους υπόλοιπους που ξέρουν ότι είναι σοβαρή και μεγάλη εταιρεία; Το ίδιο θα γίνει και με τις απλές λογιστικές υπηρεσίες…
Λογιστής ή μελλοντικός άνεργος;
Σε αυτή την περίπτωση πόσοι λογιστές θα βρεθούν χωρίς πελάτες; Λογικά αρκετοί, ειδικά αυτοί που σήμερα δεν ψάχνουν να δώσουν προστιθέμενη αξία στη δουλειά τους και δεν αναζητούν εναλλακτικές για να ξεχωρίσουν σε κάτι, να κερδίσουν την εμπιστοσύνη περισσότερων πελατών με πιο σύνθετες ανάγκες.
Είναι κακό όλο αυτό; Όχι κατ’ ανάγκη, είναι η εξέλιξη της ζωής και της τεχνολογίας, όπως πριν 100 χρόνια οι καροποιοί έχασαν τη δουλειά τους από τα αμάξια και όποιοι δεν έκαναν συνεργείο αυτοκινήτων έκλεισαν. Έχει όμως σημασία να το κρατάμε κάπου στην άκρη του μυαλού μας, ως πιθανό επακόλουθο των αλλαγών που εισάγονται σήμερα.
Μήπως πρέπει να τελειώσει το «τυφλοσούρτι»;
Αν λοιπόν κάποιος είναι λογιστής σήμερα, ας έχει στο μυαλό του πως τα επόμενα χρόνια οι πελάτες «χαμηλής προστιθέμενης αξίας» σιγά σιγά θα μετακινηθούν σε εταιρείες λογισμικού, όπως έγινε και με ένα σοβαρό τμήμα της αγοράς ασφαλίσεων.
Επίσης, η ψηφιοποίηση της δουλειάς θα «εκθέσει» τους κακούς λογιστές που δεν παρέχουν καλές υπηρεσίες. Όσο περισσότερο θα «ξυπνάνε» οι πελάτες (αναγκασμένοι να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα, για να επιβιώσουν), τόσο πιο εύκολα θα εντοπίζουν τα λάθη, τις κακές συμβουλές και παραλείψεις των λογιστών τους.
Γιατί μέσα σε όλα αυτά ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και οι πολλοί κακοί επαγγελματίες, που δεν ενημερώνονται (με δικαιολογία πως δεν πληρώνονται αρκετά για να το κάνουν). Δεν ξεχνώ ποτέ πως εν έτει 2020 με τον φόρο μερίσματος στο 5%, μία λογίστρια πελάτη μας επέμενε ότι θα πρέπει να πληρώσει 15% φόρο μερίσματος στην Ελλάδα, γιατί «αυτό ήξερε από παλιά και καλύτερα να τα δώσει για να είναι σίγουρος».
Μήπως για κάποιους λογιστές ήρθε η ώρα να τελειώσει το «τυφλοσούρτι»;
Καλύτερες υπηρεσίες και εξειδίκευση: Το κλειδί για ένα καλύτερο μέλλον
Αν δούμε ποιοι λογιστές είναι αυτοί που έχουν ξεχωρίσει και πετύχει στην Ελλάδα, θα διαπιστώσουμε ότι λίγο πολύ έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά:
- Είναι προσανατολισμένοι σε συγκεκριμένες κατηγορίες πελατών
- Συνήθως έχουν επιπλέον εξειδίκευση σε έναν κλάδο
- Ξέρουν άριστα τη νομολογία, διαβάζουν, παρακολουθούν σεμινάρια, συνεργάζονται με άλλους ειδικούς για αυτά που τυχόν δεν γνωρίζουν καλά.
- (Οκ, κάποιοι χρησιμοποιούν και «τις σωστές γνωριμίες τους», αλλά και αυτοί βασίζονται στις παραπάνω αρετές, αλλιώς δεν θα τους εμπιστευόταν κανείς).
- Δεν χρεώνουν πολύ φθηνά! Δεν γίνεται να περιμένεις ως πελάτης υπηρεσίες υψηλού επιπέδου πληρώνοντας ψίχουλα!
- (Δεν είναι τυχαίο ότι στις ΗΠΑ ο κλάδος αυτός έχει μεγάλες αμοιβές. Αυτό που περιμένουμε να μας προσφέρει ο καλός λογιστής / φοροτεχνικός είναι επίσης μεγάλης αξίας!)
Οι εποχές και οι άνθρωποι αλλάζουν, το ίδιο και οι ανάγκες τους. Όμως πάντα θα χρειαζόμαστε έναν καλό λογιστή και μία κατ’ ιδίαν συζήτηση μαζί του. Πάντα θα υπάρχουν πελάτες που θα αναζητούν τις καλές και όχι τις φθηνές υπηρεσίες. Αυτός είναι και ο δρόμος για έναν σοβαρό επαγγελματία λογιστή σήμερα.
Όσο για εμάς τους πελάτες… όσο πιο γρήγορα «ξεβλαχέψουμε» και αρχίσουμε να σεβόμαστε και να πληρώνουμε καλύτερα αυτούς που μας λύνουν προβλήματα που άπτονται της επιβίωσής μας, τόσο πιο σοβαρές βάσεις θα βάλουμε για το μέλλον μας.
Γιατί οι πάσης φύσεως Τσα-Τσο (τσαμπατζήδες – τσολιάδες) που νομίζουν ότι μπορούν να δίνουν ψίχουλα και να κάνουν τη δουλειά τους σύντομα θα καταλάβουν πως από εδώ και πέρα χωρίς καλό συνεργάτη για τα λογιστικά θα πληρώνουν μεγαλύτερο φόρο. Αν μάλιστα κάποια στιγμή με όλες τις ηλεκτρονικές διασταυρώσεις «βρεθούν ακάλυπτοι» θα φάνε μία «σφαλιάρα» που θα τους ανατρέψει τη ζωή και θα χρειαστεί να δουλέψουν 10 χρόνια για να ξαναμπούν στον σωστό δρόμο.
Κανείς σοβαρός επιχειρηματίας / αξιόλογος επαγγελματίας / άνθρωπος που θαυμάζουμε για την επιτυχία του στο αντικείμενο της δουλειάς του δεν τα κατάφερε χωρίς σωστό λογιστή δίπλα του. Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Εσύ τι γνώμη έχεις;
Διατυπώστε την άποψη σας